متاورس به عنوان یک سیستم شبیه‌سازی جهانی برای طراحی متاورسی قادر به مدل‌سازی کل جهان (بخش اول)

فهرست مطالب 

• مقدمه

• • مفهوم متاورس و تحول دیجیتال

• • نقش متاورس در شبیه‌سازی جهان

• • ضرورت طراحی سیستم‌های خودسازمان‌دهی‌شونده

• تاریخچه و تکامل متاورس

• • ریشه‌های مفهومی متاورس

• • تکامل فناوری‌های شبیه‌سازی

• • ورود متاورس به عرصه فناوری‌های نوین 

• متاورس به عنوان سیستم شبیه‌سازی جهانی

• • تعریف سیستم شبیه‌سازی جهانی

• • ویژگی‌های اصلی سیستم‌های خودسازمان‌دهی‌شونده

• • نقش دوقلوهای دیجیتال در شبیه‌سازی

• • مدل‌سازی تعاملات اجتماعی و اقتصادی

• پایه‌های فناوری متاورس 

• • هوش مصنوعی (AI) و دنیای‌های هوشمند

• • اینترنت اشیاء  (IoT) و یکپارچه‌سازی داده‌های دنیای واقعی

• • فناوری بلاکچین و اقتصاد غیرمتمرکز

• چالش‌ها و ملاحظات متاورس 

• • امنیت داده‌ها و حریم خصوصی کاربران

• • محدودیت‌های زیرساختی و چالش‌های فنی

• • پیامدهای اجتماعی، اخلاقی و روانی

• مسیرهای آینده متاورس
  • نوآوری مشارکتی
  • فرصت‌های اقتصادی 
  • حفظ و انتقال میراث فرهنگی
  • تأثیرات روانی و اجتماعی بر نسل‌ها
  • تأثیر متاورس بر کسب‌وکارها و فرصت‌های اقتصادی
  • فرصت‌های جدید برای کسب‌وکارها
  • تأثیر بر اقتصاد جهانی
• متاورس به‌عنوان سیستم شبیه‌سازی جهانی
• معماری سیستم‌های شبیه‌سازی در متاورس

• متاورس و دوقلوهای دیجیتال (Digital Twins) 

• • نقش دوقلوهای دیجیتال در صنایع و شهرهای هوشمند

• • تأثیر بر بهره‌وری، مدیریت بحران و پیش‌بینی‌های اقتصادی

• شبیه‌سازی اجتماعی در متاورس 

• • کاربردهای شبیه‌سازی اجتماعی در متاورس

• • شبیه‌سازی محیط‌های طبیعی و زیست‌محیطی

• • متاورس به‌عنوان آزمایشگاه جهانی آینده‌پژوهی

• پایه‌های فناوری در متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده: زیربنای یک اکوسیستم هوشمند
  • هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (AI & ML)
  • بلاکچین و اقتصاد غیرمتمرکز (Decentralized Economy)
  • دوقلوهای دیجیتال (Digital Twins)
  • اینترنت اشیاء (IoT) و شبکه‌های سنسوری
  • ارتباطات نسل پنجم و ششم (5G & 6G)
  • واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)
  • پردازش ابری و لبه (Cloud & Edge Computing)

 

مقدمه

متاورس، مفهومی که زمانی در قلمرو داستان‌های علمی-تخیلی قرار داشت، اکنون به یک واقعیت دیجیتال ملموس تبدیل شده است که مرزهای بین دنیای فیزیکی و مجازی را محو می‌کند. این تحول نه تنها نحوه تعامل ما با فناوری را تغییر داده است، بلکه پتانسیل ایجاد انقلابی در صنایع مختلف را نیز داراست.

 

تاریخچه و تکامل متاورس

اصطلاح “متاورس” برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط نیل استیونسون در رمان “سقوط برفی” معرفی شد، جایی که او دنیایی مجازی را به تصویر کشید که کاربران می‌توانستند با استفاده از آواتارها در آن تعامل کنند. با این حال، ریشه‌های متاورس را می‌توان به دهه ۱۹۳۰ و ظهور شبیه‌سازی‌های اولیه رایانه‌ای ردیابی کرد. در دهه ۱۹۹۰، با ظهور بازی‌های چندنفره آنلاین و شبکه‌های اجتماعی، مفهوم متاورس بیش از پیش شکل گرفت. پیشرفت‌های فناوری در زمینه واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، اینترنت پرسرعت و تکنولوژی بلاکچین نقش بسزایی در توسعه و تکامل متاورس داشته‌اند. 

 

 

متاورس به عنوان سیستم شبیه‌سازی جهانی

متاورس به عنوان یک سیستم شبیه‌سازی جهانی، تأثیرات گسترده‌ای بر صنایع مختلف دارد:

• معماری و برنامه‌ریزی شهری:

  معماران و برنامه‌ریزان شهری می‌توانند از متاورس برای ایجاد و دستکاری مدل‌های سه‌بعدی از ساختمان‌ها و مناظر شهری استفاده کنند. این امر امکان بازدیدهای مجازی، فرآیندهای طراحی مشارکتی و آزمایش تأثیر تصمیمات معماری را در محیطی بدون خطر فراهم می‌کند که می‌تواند به طراحی‌های کارآمدتر و پایدارتر منجر شود.

• آموزش و آموزش عملی:

  مؤسسات آموزشی می‌توانند از متاورس برای توسعه محیط‌های یادگیری تعاملی بهره ببرند. به عنوان مثال، دانشجویان پزشکی می‌توانند در یک اتاق عمل مجازی تمرین جراحی کنند و بدون به خطر انداختن بیماران، تجربه کسب کنند. این رویکرد یادگیری تجربی باعث افزایش کسب مهارت و حفظ آن می‌شود.

• سرگرمی و تعامل اجتماعی:

  متاورس فضاهای مجازی گسترده‌ای را برای سرگرمی و اجتماعی شدن ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند در کنسرت‌ها شرکت کنند، در رویدادهای مجازی مشارکت کنند یا به سادگی در محیط‌های غوطه‌ورانه با دوستان خود معاشرت کنند و محدودیت‌های جغرافیایی را پشت سر بگذارند و اشکال جدیدی از تجربیات جمعی ایجاد کنند.

 

پایه‌های فناوری متاورس

چندین فناوری کلیدی زیربنای عملکرد متاورس به عنوان یک سیستم شبیه‌سازی جهانی را تشکیل می‌دهند:

• هوش مصنوعی (AI):

  هوش مصنوعی نقش مهمی در ایجاد محیط‌های مجازی هوشمند و پاسخگو ایفا می‌کند. این فناوری امکان توسعه شخصیت‌های غیربازیکن (NPC) را فراهم می‌کند که به‌طور واقعی با کاربران تعامل داشته و می‌توانند با سناریوهای مختلف سازگار شوند.

• اینترنت اشیاء (IoT):

  اینترنت اشیاء یکپارچه‌سازی داده‌های دنیای واقعی در متاورس را تسهیل می‌کند. حسگرها و دستگاه‌های متصل به اینترنت می‌توانند داده‌های زنده را به شبیه‌سازی‌های مجازی ارسال کنند و اطمینان حاصل کنند که دوقلوهای دیجیتال به‌طور دقیق همتایان فیزیکی خود را بازتاب می‌دهند.

• فناوری بلاکچین:

  بلاکچین روشی غیرمتمرکز و ایمن برای مدیریت دارایی‌های دیجیتال و هویت‌ها در متاورس ارائه می‌دهد. این فناوری شفافیت و اعتماد را در تراکنش‌ها تضمین می‌کند که برای توسعه یک اقتصاد مجازی قوی ضروری است.

 

 

چالش‌ها و ملاحظات متاورس

در حالی که متاورس فرصت‌های گسترده‌ای ارائه می‌دهد، چندین چالش نیز باید مورد توجه قرار گیرد:

• حریم خصوصی و امنیت داده‌ها:

  جمع‌آوری گسترده داده‌ها در متاورس نگرانی‌هایی را در مورد حریم خصوصی کاربران و احتمال نقض داده‌ها ایجاد می‌کند. اجرای تدابیر امنیتی قوی برای محافظت از اطلاعات کاربران حیاتی است.

• زیرساخت فنی:

  توسعه تجربه‌ای بی‌نقص و غوطه‌ورانه در متاورس نیازمند زیرساخت فنی پیشرفته از جمله اینترنت پرسرعت، منابع محاسباتی قدرتمند و دسترسی گسترده به دستگاه‌های AR/VR است. پر کردن شکاف دیجیتال برای اطمینان از دسترسی عادلانه ضروری است.

• پیامدهای اخلاقی و اجتماعی:

  متاورس مرزهای بین واقعیت مجازی و فیزیکی را محو می‌کند و سؤالات اخلاقی در مورد هویت، مالکیت دیجیتال و احتمال اعتیاد را مطرح می‌کند. ایجاد دستورالعمل‌ها و سیاست‌هایی برای پیمایش این مسائل برای توسعه سالم فضاهای متاورسی حیاتی است.

 

مسیرهای آینده متاورس

تکامل متاورس به عنوان یک سیستم شبیه‌سازی جهانی احتمالاً بر جنبه‌های مختلف جامعه تأثیر خواهد گذاشت:

• نوآوری مشارکتی

متاورس می‌تواند به عنوان بستری برای همکاری جهانی عمل کند و به متخصصان از رشته‌های مختلف اجازه دهد تا در محیط‌های مجازی با هم کار کنند و نوآوری و حل مسئله را تسریع بخشند.

• فرصت‌های اقتصادی

اقتصاد مجازی پررونق در متاورس می‌تواند منجر به مدل‌های تجاری جدید، فرصت‌های شغلی و بازارهایی برای کالاها و خدمات دیجیتال شود که به رشد اقتصادی کمک می‌کند. تبادل فرهنگی و توسعه اجتماعی در متاورس

متاورس به‌عنوان یک فضای مجازی تعاملی، بستری نوین برای تبادل فرهنگی و توسعه اجتماعی فراهم می‌کند. این محیط امکان تعامل بین فرهنگ‌ها، انتقال میراث فرهنگی و ایجاد جوامع مجازی را فراهم می‌نماید.

• حفظ و انتقال میراث فرهنگی

متاورس می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای حفظ و انتقال میراث فرهنگی و ارزش‌های معماری بومی عمل کند. با ایجاد شبیه‌سازی‌های مجازی از آثار تاریخی و معماری سنتی، امکان تعامل با این آثار در محیط‌های مجازی فراهم می‌شود که به آموزش و آگاهی‌بخشی نسل‌های آینده کمک می‌کند. 

• تأثیرات روانی و اجتماعی بر نسل‌ها

زندگی در متاورس می‌تواند تأثیرات روانی و اجتماعی متفاوتی بر نسل‌های مختلف داشته باشد. برای کودکان و نوجوانان، متاورس فرصت‌هایی برای یادگیری تجربی و آموزشی فراهم می‌کند. با این حال، چالش‌هایی نظیر اعتیاد به محیط‌های مجازی و کاهش تعاملات واقعی نیز وجود دارد که نیازمند مدیریت و راهنمایی مناسب است. 

• تأثیر متاورس بر کسب‌وکارها و فرصت‌های اقتصادی

متاورس با ایجاد فرصت‌های جدید، تأثیرات قابل‌توجهی بر کسب‌وکارها و اقتصاد جهانی دارد. این فضا امکان ایجاد مدل‌های کسب‌وکار نوین، تعاملات تعاملی با مشتریان و توسعه بازارهای مجازی را فراهم می‌کند.

• فرصت‌های جدید برای کسب‌وکارها

متاورس فضایی بی‌پایان از فرصت‌ها برای کسب‌وکارها فراهم می‌کند. از بازاریابی تعاملی گرفته تا فروش محصولات مجازی، برندها می‌توانند تبلیغات خود را به‌صورت تجربی در متاورس ارائه دهند و فروشگاه‌هایی در این فضا ایجاد کنند که مشتریان به‌صورت مجازی به آن مراجعه کنند. 

• تأثیر بر اقتصاد جهانی

بر اساس تحقیقات، متاورس می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر اقتصاد جهانی داشته باشد. به‌عنوان مثال، در تحقیقی که شرکت Deloitte انجام داده، پیش‌بینی شده است که تا سال ۲۰۳۵، متاورس می‌تواند سالانه بین ۰.۸ تا ۱.۴ تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی (GDP) در قاره آسیا اضافه کند. 

 

 

متاورس به‌عنوان سیستم شبیه‌سازی جهانی

متاورس به‌عنوان یک سیستم شبیه‌سازی جهانی، بستری نوین برای ایجاد نسخه‌های مجازی از جهان واقعی و جهان‌های خیالی است که مرزهای بین واقعیت و مجاز را محو می‌کند. این سیستم فراتر از یک فضای سرگرمی ساده، به‌عنوان زیرساختی هوشمند و چندوجهی برای تعاملات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی زیست‌محیطی عمل می‌کند. ماهیت شبیه‌سازی جهانی متاورس، امکان تجربه، تحلیل و توسعه مدل‌های پیچیده از سیستم‌های اجتماعی، اقتصادی و صنعتی را در مقیاس‌های خرد و کلان فراهم می‌کند.

 

معماری سیستم‌های شبیه‌سازی در متاورس

معماری سیستم‌های شبیه‌سازی در متاورس مبتنی بر ترکیبی از فناوری‌های پیشرفته مانند واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، هوش مصنوعی (AI)، بلاکچین و دوقلوهای دیجیتال است. این معماری به کاربران امکان می‌دهد تا نسخه‌های مجازی از محیط‌های واقعی یا تخیلی را با دقت بالا ایجاد و در آن‌ها تعامل کنند.

سیستم‌های شبیه‌سازی در متاورس می‌توانند شامل اجزای زیر باشند:

1. مدل‌سازی محیط‌های فیزیکی: شبیه‌سازی شهرها، مناطق طبیعی و زیرساخت‌های صنعتی به‌عنوان نسخه‌های دیجیتال که می‌توانند برای برنامه‌ریزی شهری، مدیریت بحران و طراحی هوشمند استفاده شوند.
2. شبیه‌سازی رفتار اجتماعی: تحلیل الگوهای رفتاری کاربران در محیط‌های مجازی برای درک تعاملات اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی و روندهای فرهنگی.
3. مدل‌سازی اقتصادی: شبیه‌سازی بازارهای دیجیتال، ارزهای مجازی و تعاملات مالی در محیط‌های مبتنی بر بلاکچین.

 

متاورس و دوقلوهای دیجیتال (Digital Twins)

یکی از اصلی‌ترین جنبه‌های شبیه‌سازی در متاورس، پیاده‌سازی دوقلوهای دیجیتال است. دوقلوهای دیجیتال نسخه‌های مجازی از اشیاء، سیستم‌ها و فرآیندهای واقعی هستند که به‌طور هم‌زمان با دنیای واقعی به‌روزرسانی می‌شوند. این فناوری می‌تواند در حوزه‌هایی نظیر شهرهای هوشمند، صنایع تولیدی و حمل‌ونقل هوشمند به کار گرفته شود.

برای مثال، یک کارخانه تولیدی می‌تواند نسخه دیجیتال خود را در متاورس شبیه‌سازی کند و عملکرد دستگاه‌ها، مصرف انرژی و جریان‌های تولید را در زمان واقعی تحت نظارت قرار دهد. این رویکرد نه‌تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهد، بلکه امکان پیش‌بینی و رفع نقص‌ها قبل از وقوع بحران را فراهم می‌سازد.

 

شبیه‌سازی اجتماعی در متاورس

متاورس به‌عنوان بستری برای شبیه‌سازی اجتماعی، امکان مطالعه و پیش‌بینی الگوهای رفتاری و تغییرات اجتماعی را فراهم می‌آورد. در این محیط‌ها، جوامع مجازی می‌توانند در مقیاس‌های مختلف بازآفرینی شوند و تاثیر سیاست‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در مقیاس‌های مختلف مورد مطالعه قرار گیرد.

• کاربردهای شبیه‌سازی اجتماعی در متاورس

1. آزمایش سیاست‌های اجتماعی: شبیه‌سازی اثرات سیاست‌های جدید مانند درآمد پایه جهانی یا تغییرات در سیستم‌های آموزشی.
2. تحلیل بحران‌ها: شبیه‌سازی سناریوهای بحران مانند پاندمی‌ها، مهاجرت‌های گسترده یا تغییرات اقلیمی برای برنامه‌ریزی واکنش‌های موثر.
3. ایجاد جوامع خودسازمان‌دهی‌شونده: طراحی شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکز با سازوکارهای مدیریتی مبتنی بر هوش مصنوعی و بلاکچین.

• شبیه‌سازی محیط‌های طبیعی و زیست‌محیطی

  متاورس همچنین می‌تواند به‌عنوان ابزاری قدرتمند برای شبیه‌سازی محیط‌های طبیعی و بررسی اثرات تغییرات اقلیمی مورد استفاده قرار گیرد. با ایجاد اکوسیستم‌های مجازی، پژوهشگران می‌توانند سناریوهای مختلف مانند افزایش سطح آب دریاها، نابودی جنگل‌ها یا تغییرات در جمعیت‌های جانوری را شبیه‌سازی کنند و تاثیرات آن‌ها را بر محیط زیست مطالعه نمایند.

• متاورس به‌عنوان آزمایشگاه جهانی آینده‌پژوهی

  متاورس می‌تواند به‌عنوان یک آزمایشگاه جهانی برای آینده‌پژوهی مورد استفاده قرار گیرد. با شبیه‌سازی سناریوهای مختلف برای آینده جوامع، اقتصادها و محیط زیست، سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان می‌توانند پیامدهای تصمیمات خود را در محیطی ایمن و کنترل‌شده ارزیابی کنند.

 

 

پایه‌های فناوری در متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده: زیربنای یک اکوسیستم هوشمند

متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده، به‌عنوان یک سیستم پیچیده و نوظهور، بر بستر فناوری‌های پیشرفته‌ای بنا شده است که هر یک نقش کلیدی در شکل‌گیری، توسعه و پایداری این اکوسیستم ایفا می‌کنند. این فناوری‌ها نه‌تنها امکان خلق جهان‌های مجازی با قابلیت تعامل بالا را فراهم می‌سازند، بلکه سازوکارهای خودمختاری، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری را در لایه‌های مختلف سیستم تعبیه می‌کنند. پایه‌های فناوری متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده، در هم‌تنیدگی میان هوش مصنوعی، بلاکچین، دوقلوهای دیجیتال، اینترنت اشیاء (IoT)، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و شبکه‌های ارتباطی نسل جدید (5G و 6G) قرار دارند.

• هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (AI & ML)

هوش مصنوعی هسته مرکزی متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده را تشکیل می‌دهد. سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی قادرند به‌طور خودکار فرآیندهای پیچیده‌ای نظیر مدیریت منابع، تحلیل رفتار کاربران، تولید محتوای پویا و تصمیم‌گیری در شرایط عدم قطعیت را انجام دهند.

• • کاربردهای هوش مصنوعی در متاورس:

1. عامل‌های هوشمند (Intelligent Agents): موجودیت‌های مجازی که می‌توانند به‌صورت خودمختار در متاورس فعالیت کنند، از جمله ربات‌های اجتماعی، راهنمایان مجازی و آواتارهای هوشمند.
2. مدیریت خودکار منابع: تخصیص بهینه پهنای باند، ظرفیت پردازشی و فضای ذخیره‌سازی با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری تقویتی.
3. تولید محتوای خودکار (Generative AI): ایجاد محیط‌های سه‌بعدی، اشیاء مجازی و آواتارها به‌صورت کاملاً خودکار بر اساس ترجیحات کاربران.
4. تحلیل رفتار کاربران: شناسایی الگوهای رفتاری و پیشنهاد خدمات یا محصولات شخصی‌سازی‌شده بر اساس پروفایل کاربران.

• • شبکه‌های عصبی خودسازمان‌دهی‌شونده (Self-Organizing Neural Networks)

به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین مدل‌های هوش مصنوعی، می‌توانند ساختارهای متاورس را به‌طور خودکار بهینه‌سازی کرده و با تغییرات محیطی و نیازهای کاربران سازگار شوند.

• بلاکچین و اقتصاد غیرمتمرکز (Decentralized Economy)

بلاکچین به‌عنوان ستون فقرات اقتصادی متاورس خودسازمان‌دهی‌شونده، نقش کلیدی در تضمین امنیت، شفافیت و غیرمتمرکز بودن تعاملات دیجیتال دارد.

• • کاربردهای بلاکچین در متاورس:

1. مالکیت دیجیتال: صدور و مدیریت دارایی‌های دیجیتال مانند آواتارها، آثار هنری و زمین‌های مجازی به‌صورت NFT.
2. اقتصادهای خودمختار: ایجاد سیستم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) برای انجام تراکنش‌های همتا به همتا بدون واسطه.
3. قراردادهای هوشمند: اجرای خودکار توافق‌نامه‌ها و تراکنش‌ها بدون نیاز به مداخله انسانی.
4. سیستم‌های رأی‌گیری غیرمتمرکز: مدیریت فرآیندهای تصمیم‌گیری جمعی در جوامع خودسازمان‌دهی‌شونده.

سازمان‌های خودمختار غیرمتمرکز (DAO) به‌عنوان زیرساخت‌های مدیریتی متاورس، امکان شکل‌گیری جوامع خودمختار و توزیع قدرت در میان کاربران را فراهم می‌آورند.

 

 

• دوقلوهای دیجیتال (Digital Twins)

دوقلوهای دیجیتال، نسخه‌های مجازی از اشیاء، سیستم‌ها و فرآیندهای واقعی هستند که به‌طور هم‌زمان با نسخه‌های واقعی خود به‌روزرسانی می‌شوند.

• • کاربردهای دوقلوهای دیجیتال در متاورس:

1. شبیه‌سازی شهرهای هوشمند: مدل‌سازی زیرساخت‌های شهری، ترافیک و مصرف انرژی.
2. مدیریت دارایی‌های صنعتی: نظارت بر عملکرد ماشین‌آلات صنعتی در زمان واقعی.
3. پایش محیط زیست: شبیه‌سازی اکوسیستم‌های طبیعی برای پیش‌بینی اثرات تغییرات اقلیمی.
4. ایجاد شخصیت‌های مجازی: آواتارهایی که به‌طور خودکار شخصیت و رفتار کاربران واقعی را شبیه‌سازی می‌کنند.

• اینترنت اشیاء (IoT) و شبکه‌های سنسوری

اینترنت اشیاء پل ارتباطی بین دنیای واقعی و متاورس است. با استفاده از شبکه‌های سنسوری، اشیاء فیزیکی می‌توانند به‌طور مستقیم با نسخه‌های دیجیتال خود در متاورس تعامل کنند.

• • کاربردهای IoT در متاورس:

1. شبیه‌سازی محیط‌های هوشمند: خانه‌ها، کارخانه‌ها و شهرهای هوشمند.
2. ردیابی سلامت کاربران: اتصال دستگاه‌های پوشیدنی به آواتارهای دیجیتال برای نمایش وضعیت جسمانی کاربران.
3. ایجاد جهان‌های واکنش‌پذیر: محیط‌هایی که به تغییرات محیطی و رفتار کاربران واکنش نشان می‌دهند.

• ارتباطات نسل پنجم و ششم (5G & 6G)

شبکه‌های ارتباطی پرسرعت، زیرساخت حیاتی برای اجرای روان و تعاملی متاورس محسوب می‌شوند. شبکه‌های 5G و 6G با فراهم کردن پهنای باند بالا و تأخیر بسیار کم، امکان انتقال داده‌های حجیم و تعاملات هم‌زمان در متاورس را فراهم می‌کنند.

• • کاربردهای 5G و 6G در متاورس:

1. استریم محیط‌های مجازی به‌صورت بلادرنگ
2. ایجاد جهان‌های واقعیت ترکیبی با تعاملات هم‌زمان
3. پیاده‌سازی بازی‌های مبتنی بر بلاکچین با تراکنش‌های آنی
4. مدیریت کلان‌داده‌ها برای شبیه‌سازی‌های اجتماعی و صنعتی

• واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده دروازه‌های اصلی ورود کاربران به متاورس هستند. این فناوری‌ها تجربه‌های همه‌جانبه‌ای را در اختیار کاربران قرار می‌دهند که سطح بالایی از تعامل و حضور را شبیه‌سازی می‌کنند.

• • کاربردهای VR و AR در متاورس:

1. آموزش‌های تعاملی: شبیه‌سازی دوره‌های آموزشی در محیط‌های صنعتی و دانشگاهی.
2. گردشگری مجازی: بازدید از اماکن تاریخی و طبیعی بدون نیاز به سفر.
3. گالری‌های هنری و نمایشگاه‌های مجازی
4. جلسات کاری و کنفرانس‌های جهانی در محیط‌های واقعیت ترکیبی

• پردازش ابری و لبه (Cloud & Edge Computing)

متاورس به حجم عظیمی از پردازش‌های موازی نیاز دارد که با استفاده از زیرساخت‌های پردازش ابری و لبه‌ای تأمین می‌شود.

• • کاربردهای پردازش ابری و لبه در متاورس:

1. پردازش هم‌زمان داده‌های سنسوری و شبیه‌سازی‌ها
2. ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌های حجیم در زمان واقعی
3. ایجاد شبکه‌های هوش مصنوعی توزیع‌شده

 

 

منبع:[The Metaverse as a Global Simulation System for Metaverse Design Capable of Modeling the Entire World (Part 1) –]